Bu provakatif soru Harvard Business Review'deki bir blogtan.
Gerçi yazar, konuyu fazla deşmemiş. Sunduğu perspektif şu: Gününüz başladığınız gibi devam eder, en iyisi mi en baştan, o gün yapılması gerekenleri önceliklerine göre birer birer sıralayın, sonra da her bir iş için geliştirilen spesifik eylem planları ile işlerinizi halledin...
Fena bir nasihat değil!
Gerçekten de ortalama bir günümüzde, gün boyu yapageldiğimiz işler, aslında bu hayatta neyin peşinde olduğumuzu, ana hatlarıyla hayatımızı nasıl yaşadığımızı, zamanımızı nasıl geçirdiğimizi de gösterir. Yekpare hayatımızın bir minyatürü olarak düşünebiliriz bir günümüzü. Öyle ki bizimle tam bir gün geçiren akil biri, günlük programlamamıza bakarak, dışarıdan bir perspektifle baktığından, yıl sonunda, hatta hayatımızın sonunda neler başarabileceğimizi, nerelere gelebileceğimizi az çok tahmin de edebilir.
Enerji seviyemizin en düzeyde olduğu, en bereketli zaman dilimleri olan sabaha değerlendirmenin, güne başlamanın elbette onlarca farklı yolu var. Sporla, müzikle, ibadetle...
Mesela, sabah, masamıza oturduğumuzda ne yaparız ilk once. Emaillere bakmak, sosyal medyaya bir göz atmak çoğunluğun yaptığı belli başlı işlerden?
Asıl işimize sarfetmemiz gereken zaman ve enerjimizi sabote eden, hatta okuduğumuz lüzumsuz haberlerle bizi tepkisel bir moda da sürükleyen şeylerle güne başlamak hem kolay, hem de farkındayız ya da değiliz, alışkanlığımız haline gelmiş.
Sonuçta yazar haklı:
En güzeli ve önemlisi, bir çalışma planı yapıp en karmaşık ve zor gibi görünen işleri küçük küçük parçalara bölüp birer birer odaklanarak çok daha spesifik hamleler yapmak, işin en sağlamı. Zamanı da en etkin değerlendirme yöntemi. Genel ve müphem planlar içinde ruhen ve bedenen boğulmadan...başladığımız bir işi yarım bırakmadan...
Çoğunlukla niyetlerimiz iyi, güzel ama net değil. Bu da bizi istenmeyen sonuçlara götürüyor. İyi, güzel ama genel ve müphem niyetlerimiz bizi ihmalkarlığa sevkediyor. Sabah sabah güne iyi başlayamıyoruz.
Ve böyle bir sabahın akşamından nasıl hayır umarız!
No comments:
Post a Comment